Codziennie zawieramy wiele umów: zakładamy konto w banku – podpisujemy umowę, kupujemy samochód podpisujemy umowę, wynajmujemy mieszkanie – podpisujemy umowę najmu itd. itd. Jak widzimy przykładów jest bardzo wiele. Na początku jednak może wyjaśnijmy co to jest „umowa”, jakie są jej cechy, do czego ma służyć. „Umowa” według przepisów prawa cywilnego jest to zgodne porozumienie dwóch lub więcej stron, w której są ustalane ich wzajemne prawa lub obowiązki. Umowy są co do zasady co najmniej dwustronnymi czynnościami prawnymi. Przepisy dotyczące umów uregulowane są w księdze trzeciej kodeksu prawa cywilnego – zobowiązania. W księdze tej zawarte są zarówno przepisy regulujące kwestie wspólne dla wszystkich umów: związane z ich zawarciem, ważnością, wykonywaniem, ale także przepisy, które regulują konkretne typy umów. Sposobami zawarcia umowy są: oferta i jej przyjęcie, negocjacje, aukcja czy przetarg. W polskim prawie obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której nie przekraczając pewnych granic, strony mogą umówić się o wszystko, co podlega uregulowaniom prawnym. Istnieje podział umów ze względu na obowiązki stron i tak wyróżnia się umowy: jednostronnie zobowiązujące, w której tylko jedna osoba jest zobowiązana, a druga uprawniona oraz dwustronnie zobowiązujące, gdzie obie osoby są zarówno zobowiązane, jak i uprawnione do określonych czynności, (przykład: umowa pożyczki, gdzie jest obowiązek wydania przedmiotu pożyczki i uprawnienie do jego uzyskania oraz obowiązek zwrotu przedmiotu pożyczki i uprawnienie do jego odzyskania). W grupie umów dwustronnie zobowiązujących wyróżnia się umowy wzajemne, w których świadczenie jednej ze stron ma odpowiadać świadczeniu drugiej strony. Najlepszym przykładem takiego typu umowy jest umowa sprzedaży, w której jedna strona zobowiązuje się przenieść własność rzeczy, a druga strona zobowiązuje się w zamian za to zapłacić odpowiednią cenę. Umowy można także podzielić na nazwane i nienazwane. Do umów nazwanych należeć będą umowa sprzedaży czy pożyczki, zaś do nienazwanych, które są tworzone na zasadzie swobody umów to np. franczyza. Przyjmuje się co do zasady, że przy zawieraniu umów nie jest wymagane zachowanie szczególnej formy. Istnieją jednak od tej zasady wyjątki, m.in. umowa przenosząca własność nieruchomości, gdzie wymagana jest umowa w formie aktu notarialnego. Najczęstszym przypadkiem rozwiązania umowy jest jej wypowiedzenie lub jeśli jest to umowa zawarta na czas określony, wygasa ona po upływie tego terminu.